|
|
Poselstwo krzyża
Mikuláš Török, 19.03.2009
1 do Koryntian 1:18-25 Gdyż słowo krzyża jest głupotą dla tych, co giną; ale dla nas, którzy jesteśmy ratowani, jest mocą Boga. 19 Ponieważ jest napisane: Zniszczę mądrość mądrych, a rozum rozumnych odrzucę 20 Gdzież jest mądry? Gdzie uczony w Piśmie? Gdzie badacz tego wieku? Czyż Bóg nie uczynił głupią mądrości tego świata? 21 Bo skoro świat, przez mądrość, nie poznał Boga w mądrości Boga - Bóg postanawia zbawić wierzących poprzez głupotę ogłaszania. 22 Więc kiedy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają życiowej mądrości, 23 my ogłaszamy Chrystusa ukrzyżowanego, dla Żydów pewnie obrazę, zaś dla Greków głupotę; 24 ale dla samych powołanych, zarówno Żydów jak i Greków - Chrystusa, przejaw mocy Boga oraz mądrości Boga. 25 Ponieważ niedorzeczne Boga jest mądrzejsze od ludzi, a słabe Boga jest silniejsze od ludzi. 1 do Koryntian 2:1-5 A ja, bracia, kiedy do was przyszedłem oraz zwiastowałem wam świadectwo Boga, nie przyszedłem z powodu wybitności mowy lub mądrości. 2 Gdyż postanowiłem nie widzieć niczego w was, z wyjątkiem Jezusa Chrystusa i to ukrzyżowanego. 3 Ja zatem, pojawiłem się przy was w słabości, w bojaźni i w wielkim drżeniu, 4 zaś moje słowo oraz kazanie nie było w ujmujących słowach mądrości ludzi, ale w dowodzie Ducha i mocy, 5 aby wasza wiara nie była w mądrości ludzi, ale w mocy Boga.
Paweł mówi, że dużo ludzi uważa głoszenie ewangelii za błazeństwo i zgorszenie. To ludzie, którzy według Pisma nieodwracalnie idą do zaginięcia, „słowo krzyża" jest dla nich naprawdę błazeństwem, nie do przyjęcia (1Kor 1:18). Tym błazeństwem to nie fakt, że Bóg jest Stworzycielem wszystkiego widocznego i niewidocznego, ale to, że Jezus Chrystus zmarł za ich grzechy i że przyjęcie tego faktu oraz pokuta jest jedyną drogą do zbawienia. Są za bardzo pyszni na to, żeby pozwolili Bogu na to, by mógł „mówić im do życia". Dużo ludzi uważa Boga tylko za pomocnika do zyskania potrzeb dla własnego życia. Inni nie wierzą, że trzeba Mu się wydać zupełnie i że On na końcu czasów przeprowadzi ostateczne rozliczenie życia człowieka według jego czynów. Jedyna właściwa postawa to szanowanie Bożej wielkości i automatyczne przyjmowanie wszystkiego, co On wobec nas ma. Jest istotnie ważne, co i w jaki sposób ludzie z poselstwa ewangelii przyjmą. Mnóstwo ludzi wierzy, że Bóg istnieje, jest Stworzycielem, ale nie wierzą w zbawienie i w sposób, w jaki można je uzyskać. Pomimo tego twierdzą, że są wierzący. Apostoł Paweł podkreśla właśnie Koryntianom, że jego świadectwo o Bogu jest przede wszystkim świadectwem o Jezusie, o Jego ofiarze i zbawieniu, które jedynie dzięki temu możemy zyskać (1Kor 2:1-5). Ci, którzy to odrzucają, odrzucają właściwie wszystkie objawienia Bożego słowa. Pismo staje się w ich rękach tylko ciekawą i pouczającą książką, i choć ogłaszają się za chrześcijan, tak naprawdę imi nie są. Jedynie ludzie, którzy przyjmują poselstwo ewangelii w jej pełności, mogą stać się posłami królestwa Bożego, tak jak o tym mówi Pismo. I nieść poselstwo ewangelii nie jako tylko samą wieść, jako informację, ale jako poselstwo od Boga. Musi być widoczne, że są z tym utożsamieni, że wiedzą, kogo reprezentują i dlaczego i że im na tym bardzo zależy.
|
|
