1. Mojżesza 6 1 Stało się też, kiedy ludzie zaczęli się rozmnażać na ziemi oraz narodziły się im córki, 2 że synowie Boga ujrzawszy córki ludzkie, że były piękne, wzięli je sobie za żony, ze wszystkich, które sobie upodobali. 3 A BÓG powiedział: Nie przyjdzie długo walczyć Mojemu duchowi w człowieku, ponieważ jest on także cielesną naturą; zatem jego dni będą liczyć sto dwadzieścia lat. 4 W owe czasy żyli na ziemi olbrzymi; także w następstwie tego, że synowie Boga przychodzili do córek ludzkich i im rodziły; to są owi mocarze, którzy byli od wieków mężami sławy. 5 A WIEKUISTY widział, że na ziemi wzmogła się niegodziwość człowieka i wciąż tylko niegodziwe są jego knowania oraz zamysły serca. 6 Wtedy PAN pożałował, że utworzył człowieka na ziemi, i ubolewał w Swoim sercu. 7 Zatem PAN powiedział: Zgładzę z oblicza ziemi ludzi, których stworzyłem; tak człowieka, jak i bydlę; tak robactwo, jak i ptactwo nieba; bo żałuję, że je stworzyłem. 8 Ale Noach znalazł łaskę w oczach BOGA. 9 Oto dzieje Noacha. Noach był mężem sprawiedliwym; był on nieskazitelnym za swoich czasów; Noach chodził z Bogiem. 10 Noach spłodził też trzech synów: Szema, Chama i Jafeta. 11 Ale ziemia była skażona przed Bogiem oraz ziemia napełniła się krzywdą. 12 Bóg także widział ziemię, że oto jest skażona; bowiem każda cielesna natura skaziła swoją drogę na ziemi. 13 Zatem Bóg powiedział do Noacha: Przyszedł koniec każdego człowieka przede mną, bo ziemia napełniła się przez nich krzywdą; zatem tak oto zniweczę ich z ponad ziemi. 14 Zbuduj sobie arkę z drzewa cyprysowego. Zaś w arce zrobisz przegrody oraz pokryjesz ją smołowcem z zewnątrz i z wewnątrz. 15 A tak oto ją urządzisz: Długość arki - trzysta łokci, jej szerokość - pięćdziesiąt łokci, a jej wysokość - trzydzieści łokci. 16 Zrobisz w arce otwory oraz zwężysz ją wzwyż aż na łokieć; a z jej boku umieścisz drzwi arki; uczynisz ją o dolnych, średnich i wyższych piętrach. 17 A oto Ja sprowadzam potop - wody na ziemię, by zniweczyć spod nieba wszelką cielesną naturę, w której jest tchnienie życia; wszystko, co jest na ziemi - wyginie. 18 Ale z tobą ustanowię Moje przymierze; zatem wejdziesz do łodzi - ty oraz z tobą twoi synowie, twoja żona i żony twoich synów. 19 Z wszystkiego też, co żyje, z wszelkiej cielesnej natury, z każdego wprowadzisz do arki po parze, abyś je z sobą zachował; niech to będą samiec i samica; 20 z ptactwa według jego rodzaju oraz z bydła według jego rodzaju - niech z każdego wejdą do ciebie po parze, aby zostały zachowane. 21 Zaś ty nabierz sobie na pokarm wszelkiej strawy oraz nagromadź ją u siebie, aby była pokarmem tobie i im. 22 Więc Noach to uczynił; według wszystkiego, co mu polecił Bóg, tak uczynił.
W 1. ks. Mojżesza 6, 9:28-29 czytamy, że grzech rozmógł się na Ziemi i społeczeństwo znajdowało się w o wiele gorszym stanie niż dzisiaj. Dlatego Bóg postanowił wprowadzić na Ziemię potop. Znalazł tylko 8 sprawiedliwych ludzi - Noacha, jego synów i ich żony. Tylko oni zostali uratowani w korabie, który zbudował Noach według rozkazu Bożego. W czym byli ci oto sprawiedliwi inni? W genealogii Noacha widzimy, że jego przodkowie chodili z Bogiem. Lecz genealogia nie decyduje o tym, kto żyje sprawiedliwie, ponieważ rodzeństwo Noacha do łodzi nie dostało się – nie byli sprawiedliwi. A więc oprócz genealogii ci ludzie byli tacy sami jak my. Cała ludzkość pochodzi z Noacha. Ten fakt nie jest w Bożym słowie podkreślany, i to oznacza, że grzech nie zniknął ze świata wraz z potopem. Dlatego Boże słowo mówi, że pochodimy z Adama. Sam tylko grzech z życia człowieka nie odszedł - nawet u Noacha. Lecz jak to możliwe, że Boże słowo nazywa go sprawiedliwym? Ponieważ żył sprawiedliwie. O nim i jego przodkach jest napisane, że stale chodili z Bogiem. U Boga nie ma grzechu, tylko sprawiedliwość. A więc to, że człowiek chodzi z Bogiem, powoduje sprawiedliwość. Chodzenie do kościoła nie oznacza sprawiedliwego życia – sprawiedliwe życie to chodzenie z Bogiem. Noach żył do potopu sprawiedliwie wśród grzesznego społeczeństwa 600 lat. Co w jego życiu decydowało, że w ten sposób będzie żyć, a co powodowało, że jego rodzeństwo nie (bo ono nie dostalo się do łódzi)? Noach postanowił, że będzie żyć z Bogiem – wybrał sobie to. Jego ojciec i dziad żyli sprawiedliwie, jednak do korabu miał wejść tylko Noach z żoną i ich trzej synowie z żonami. Ojciec i dziad umarli jeszcze przed potopem, jeden 5 lat, drugi w rok potopu.Jeżeli ludzie, którzy weszli do korabu, byli sprawiedliwi, skąd wziął się na Ziemi grzech po potopie? Grzech istnieje na Ziemi od Adama i wszystkie usiłowania o jego usunięcie w historii zawiodły. Pomimo tego żyli ludzie, którzy usiłowali żyć sprawiedliwie i tego Bóg sobie ceni. Kościół miałby ocenić każde usiłowanie człowieka o sprawiedliwe życie. Ale człowiek, który mówi, że jeżeli naprawdę chce, może być sprawiedliwy, że to zależy tylko od niego, jest pyszny i stara się o samousprawiedliwienie. Człowiek, który chce żyć sprawiedliwie, ma doświadczenie, że to niełatwe, pragnie pozbyć się grzechu, ponieważ grzech jest w nim silno wkorzeniony. Nie udalo się go zniszczyć podczas potopu, a żadny chrześcijanin, który pozbył się grzechu poprzez Jezusa, nie potrafi swoją sprawiedliwość przenieść na swoje dzieci. Kościół powinien pomiędzy niewierzącymi dostrzegać takich ludzi, dla których sprawiedliwe życie to wartość. Dla dzisiejszego społeczeństwa sprawiedliwe życie nie jest wartością. Nie jest nawet wskazane, by sprawiedliwi o czymś decydowali, bo mogliby decydować sprawiedliwie. Taka sytuacja istniała też przed potopem, a jednak niektórzy potrafili żyć sprawiedliwie. Według 1Jn sprawiedliwym jest taki człowiek, który żyje sprawiedliwie. To możliwe jest tylko przez przyjęcie Jezusa Chrystusa. W przeciwnym razie nie można żyć sprawiedliwie przez dłuższy okres czasu. Poza tym człowiek musi chcieć żyć sprawiedliwie i naśladować przykład Noacha - stale chodzić z Bogiem, ponieważ w Nim jest bezgrzeszność. Taka sprawiedliwość powinna przejawić się przez sprawiedliwe życie, ponieważ na podstawie czynów Bóg będzie sądzić każdego człowieka.
Wybierz sobie sprawiedliwe życie
Mikuláš Török, 6.7.2008
