Mateusz 18:19-20 18 Znowu mówię wam, że gdyby się dwaj z was zgodzili na ziemi, co do wszelkiej rzeczy, o którą będą prosić, to im się stanie od mego Ojca, który jest w niebiosach. 20 Bo gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w moje Imię, tam jestem pośród nich.Mateusz 7:7-8 Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a będzie wam otworzone. 8 Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; a kto szuka, znajduje; a temu, który kołacze, będzie otworzone. Do Rzymian 10:12-13 12 Albowiem nie ma oddzielenia Żyda i Greka; gdyż ten sam Pan jest Panem wszystkich, i jest bogaty względem wszystkich, którzy Go wzywają. 13 Każdy bowiem, kto wzywał do siebie Imię Pana - zostanie zbawiony. 1. Jana 3:21-24 21 Umiłowani, jeśli nasze serce nas nie oskarża, mamy otwartość przed Bogiem. 22 Także jeśli o coś prosimy - to od Niego otrzymujemy, bo strzeżemy Jego przykazania oraz czynimy to, co się podoba przed Jego obliczem. 23 A to jest Jego przykazanie, abyśmy uwierzyli Imieniu Jego Syna, Jezusa Chrystusa i miłowali jedni drugich, jak nam dał przykazanie. 24 A kto strzeże Jego przykazań - w Nim mieszka i On w nim; więc wśród tego - z Ducha, którego nam dał - poznajemy, że w nas 1. Jana 5:14-15 14 A to jest ta otwartość, którą mamy odnośnie Niego - że nas słyszy, jeśli o coś sobie prosimy w zgodzie z Jego wolą. 15 A jeśli wiemy, że nas słucha, kiedy sobie prosimy - wiemy, że otrzymaliśmy te prośby, które poprosiliśmy od Niego. Jakub 4:1-3 1 Skąd są spory i walki pośród was? Czy nie stąd - z waszych biorących udział w walkach przyjemności, które są w waszych członkach? 2 Pożądacie - a nie macie; zazdrościcie oraz gorliwie się ubiegacie - a nie możecie osiągnąć; wojujecie i się spieracie - a nie posiadacie; ponieważ wy nie prosicie dla siebie. 3 Prosicie - a nie macie. Dlatego, że źle prosicie; aby wydać to na wasze przyjemności.1 Kor 3:3 bowiem wewnętrznie jesteście jeszcze cieleśni. Gdyż wśród was są zazdrość, kłótnia i podział. Czyż nie jesteście wewnętrznie cieleśni i żyjecie według cielesnego człowieka?
Chyba każdy człowiek pragnie, by jego modlitwy były wysłuchane. Boże słowo uczy nas, że każdy chrześcijanin może wołać do Boga. Chrześcijanie mogą utożsamić się z jakąś rzeczą i modlić się wspólnie. (Mat 18:19-20).W Mat 7:7-8 czytamy, że modlitwa jednej osoby jest wysłuchana. A więc każdy, kto uwierzy, miałby przeżywać wysłuchanie modlitw. W Rzym 10:12-13 widzimy, że tak dużą rzecz, jaką jest zbawienie, można pozyskać poprzez modlitwę. Taka modlitwa jest w zgodzie z Bożą wolą, ponieważ Bóg chce, by wszyscy ludzie zwrócili się do Niego. Dla skutecznej modlitwy ważne jest również to, by człowiek był w zgodzie z samym sobą, by nie był rozdwojony. Powodem rozdwojenia jest często to, że człowiek czegoś sobie życzy, ale boi się o tym Bogu powiedzieć. Dlaczego? Naprz.dlatego, że nie jest sobie pewny, czy może tego od Boga żądać, czy to właściwe. Jednak i wówczas trzeba być uprzejmym i powiedzieć Bogu swoje pragnienie. To o wiele lepsze niż jej nie wyjawić, ale stale ją w sobie żywić. Zjednoczenie we wspólnej modlitwie przynosi większą siłę. Wspólnemu zjednoczeniu trudno się oprzeć. Kiedy takie zjednoczene nastąpi w imieniu Jezusa, to przychodzi siła, której może oprzeć się mało co. Żeby nasza modlitwa była skuteczna, musi być w zgodzie z Bożą wolą. Jedno wyobrażenie o Bożej woli to to, że Boża wola to wszystko dobre. Z 1J 3:21-24, 5:14-15 człowiek może sądzić, że istnieje jedna Boża wola i tylko ją musimy znaleźć i modlić się o nią. Takie poszukiwanie Bożej woli byłoby bardzo ścieśnione. W takim wypadku można byłoby oczekiwać, że Boża wola zawsze napełni się i jest marne modlić się o nią. Żeby nasza modlitwa była w zgodzie z Bożą wolą, nie możemy wymyśleć sobie czegokolwiek. W 1 J 3 dostrzegamy, że Bóg patrzy na nasze życzenia w kolejności ważności. Najpierw trzeba sprawdzić, czy dane życzenie nie jest w sprzeczności z Bożym słowem i czy jest w zgodzie z miłością. (Jak 4). Jakie są motywy osobiste człowieka (osobiste ambicje, wyprzedzenie drugiego), czego chce osiągnąć. Naprz. uczniowie sprzeczali się, który z nich jest największy (Łuk 9). A więc nawet jeśli życzenie jest dobre, może istnieć zły motyw takiego postępowania. W osobistych i wspólnych modlitwach to musi być. We wspólnych modlitwach trzeba zgody co do tej konkretnej rzeczy, o którą się prosi. Dalszym warunkiem dla skutecznej modlitwy jest przebaczenie (Marek 11.20-26). Nim człowiek zacznie się modlić, musi odrzucić gorycz, urazę itd. Jeżeli człowieku stało się coć złego, musi przebaczyć. W taki sposób, żeby już więcej nie chował w sobie urazy. To nie przebaczenie. Przebaczajmy jak król, nie jak żebrak. Żebrak przebacza z musu – to nie przebaczenie. Król może sobie pozwolić na przebaczanie, potrafi to. To mechanizmus konrolny, poprzez który zdajemy sobie sprawę, że Bóg błogosławi nas. Kiedy widzimy, w jaki sposób On nam przebaczył i co nam dał, możemy łatwiej przebaczać. Jeżeli w naszym życiu pojawi się coś, na co nas nie stać, człowiek może modlić się tak, żeby Bóg pomścił go. Takie przykłady widzimy w Bożym słowie. Nie czytamy tu, że ci ludzie najpierw przebaczyli tym, którzy przewinili się wobec nich, a potem modlili się o zemstę. To nie ma sensu. To niedobre zarzucać każde małe przewinienie (spóźnienie się na spotkanie) jako grzech. Bo wtedy człowiek musi przebaczać każdą błahostkę– w przeciwnym razie modlitwy mają przeszkodę. Jednak nie można stwarzać nastroju, w którym nie istnieją grzechy. Żeby wszyscy ludzie mogli zjednoczyć się w modlitwie, powinni być naprawdę jednolici. Jeżeli chcą zjednoczyć się tylko na jednej rzeczy, lecz ogólnie nie są jednolici, ich modlitwa nie będzie skuteczna. Co jest powodem tego, że ludzie nie są jednolici? Zawsze to są powody osobiste. (Jak 4.1-3, 1 do Kor. 3.3).Żeby wspólne i osobiste modlitwy były skuteczne, trzeba być przed Bogiem prostym, uprzejmym i szanować tego, że w drugim człowieku też jest Chrystus.
Uprzejmość i jedność w modlitwie
Mikuláš Török, 29.6.2008
