Jan 10:7-11 Zatem Jezus znów im powiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że ja jestem bramą owiec. 8 Wszyscy, ilu ich przyszło przede mną, są oszustami i rabusiami; a owce ich nie usłuchały. 9 Ja jestem bramą; jeśli ktoś przyjdzie przeze mnie - będzie zbawiony, i wejdzie, wyruszy oraz znajdzie pastwisko. 10 Złodziej nie przychodzi inaczej, chyba, że aby wykradł, zabił i zgubił - ja przyszedłem by miały życie i miały pod dostatkiem. 11 Ja jestem dobry pasterz. Dobry pasterz składa swe życie za owce.
1 List Jana 5:12 Kto ma Syna - ma życie; kto nie ma Syna Boga - nie ma życia.
List do Efezjan 1:3 Niech będzie wysławiany Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas uwielbił w niebiosach całym błogosławieństwem duchowym w Chrystusie.
Jezus mówi: „ja przyszedłem by miały życie i miały pod dostatkiem.“ (Jan 10:7). Posłużył się dwoma istotnymi wyrazami: życie i pod dostatkiem. Język czeski w odróżnieniu od języka greckiego, za pomocą którego była ewangelia napisana, nie potrafi rozpoznać, o jaki rodzaj życia Jezusowi chodziło. Jednak to bardzo ważne dla zrozumienia tego, co Jezus chciał przez to powiedzieć.
Język grecki dysponuje dwoma wyrazami dla pojęcia życie: bios i zoé. Przez bios rozumie się życie biologiczne, a więc życie, które Bóg darował wszystkim żywym stworzeniom na Ziemi. Bios zaczyna poczęciem, a kończy cielesną śmiercią. Podczas życia nie można go zgubić ani znowu nabyć. W odróżnieniu od tego zoé to określenie dla czegoś więcej niż tylko życia biologicznego – pełne życie, Boże życie. życie, które jest w Chrystusie, to życie wieczne. Podczas trwania biosu można go zgubić (Adam – upadek do grzechu) i nabyć (każdy poprzez Chrystusa nowonarodzony człowiek – patrz poniżej).
A więc Jezus w Jan 10:10 oznajmia sens i cel swego przybycia na świat: żeby ludzie dzięki Niemu i w Nim mogli uzyskać o wiele więcej niż tylko biologicznie, przez poczęcie i śmierć ograniczone życie ciała - życie, które ma zupełnie inny charakter. To życie, które zawarte jest w Jezusie Chrystusie, życie, które stworzone zostało przez Jezusa (Przez Nie wszystko powstało (Jan 1:3)). To życie, które może posiadać tylko taki człowiek, który dał życie Chrystusowi: „Kto ma Syna - ma życie; kto nie ma Syna Boga - nie ma życia.“ (1 ListJ 5:12).
Lecz to nie wszystko. W jednym i tym samym zdaniu mówi, że przyszedł, „by (owce) miały życie“, i dodaje dalszą dymensję tego życia: „i miały pod dostatkiem“ (J 10:10). Jezus więc życie, zoé, bardzo ciasno łączy z dostatkiem.
On sam mówi o sobie, że jest dobrym pasterzem. Dobry pasterz usiłuje o co największy pożytek swoich owiec. Zawsze prowadzi je na dobry wypas, a dobry wypas to dostatek. Jezus jest nawet tak dobrym pasterzem, że z chęcią poświęcił dla nich własne życie (Jan 10:11). A więc wieczne życie i dostatek są bardzo ściśle połączone. Wieczne życie zawiera również obfitość tego życia, oboje połączone jest w osobie Jezusa Chrystusa.
To życie (zoé) Jezus włożył do nas w chwili, kiedy przyjęliśmy Go do swego serca. W tym momencie zostaliśmy uczestnikami wiecznego życia, w tym momencie odnowione było zgubione poprzez upadek Adama do grzechu społeczeństwo między człowiekiem i Bogiem. A ponieważ Jezus jest równocześnie światłem, oświetla nam daną rzeczywistość, byśmy mogli ją faktycznie odbierać.
Oprócz tego Jezus ogarnął nas wszystkim dobrym, co tylko istnieje (Ef 1:3). Bóg nie dzieli dobrych rzeczy na duchowe i materialne. Ludzie tak, i w tym sęk. Ludzie chcą żyć wieczne życie, uważają, że jest dobry, ale materialną obfitość odbierają jak coś nieczystego. To dlatego, że na materialną obfitość patrzą oczami tego świata. Wynikiem jest pomylenie pojęć – powodzenie łączą z koniecznością grzechu. To jednak nie zgadza się z tym, co mówi sam Jezus.
Jezus mówi, że przyszedł z powodu obojga tych rzeczy: by ofiarował nam wieczne życie (zoé) i byśmy to życie żyli pod dostatkiem. Po prostu, by powodziło nam się pod każdym względem! I byśmy mogli o tym z głębi serca mówić swemu otoczeniu. To, że komuś żyje się z Bogiem naprawdę dobrze, to najlepsze świadectwo o Nim, a więc jednym z najbardziej efektywnych środków ewangelizacji.
