Nie nadużywaj Bożego imienia

Mikuláš Török, 17.12.2006

2 Mojżeszowa 20:7 Nie bierz imienia Pana Boga twego nadaremno, bo się Pan mścić będzie nad tym, który imię Jego nadaremno bierze.
Sofoniasz 1:12 I stanie się w ten czas, że Jeruzalem szpiegować będę z pochodniami i nawiedzę mężów, którzy polgnęli w drożdżach swoich, mówiąc w sercu swym: Pan nie uczyni dobrze ani źle uczyni.
13. Bo majętność ich przyjdzie na rozchwycenie, i domy ich na spustoszenie, pobudują domy, lecz w nich mieszkać nie będą, i będą sadzić winnice, ale z nich wina pić nie będą.
 Psalm 73:12-24 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw. 13 Próżno tedy w czystości chowam serce moje, a w niewinności ręce moje omywam.
14 Ponieważ mnie cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek. 15 A nuż powiem: Będę też tak o tym mówił, tedy rodzaj synów twoich rzeczę, żem im niepraw. 16 Chciałem tego rozumem doścignąć, ale mi się to trudno zdało, 17 Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich. 18 Zaprawdęś ich na miejscach śliskich postawił,a podajesz ich na spustoszenie. 19 Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! Niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu. 20 Są jako sen temu, co ocucił: Panie! Gdy ich obudzisz, obraz ich lekce poważysz. 21Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłócie: 22 Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę. 23 A wszakże zawżdy byłem z tobą, boś mię trzymał za prawą rękę moją. 24 Według rady swej prowadź mnie, a potem do chwały przyjmiesz mnie.

 

Bóg za pośrednictwem Mojżesza przykazał swemu ludu, by z Bożym imieniem obchodził się uważnie (2M 20:7). Nieuszanowanie tego postanowienia Zakonu ma według Pisma ważne następstwa. Bóg mówi, że nadużywanie Jego imienia nie zostawi bez zemsty. Dlatego Izraelczycy imienia Bożego niemal wcale nie wymawiali, zamiast niego używali wyrazu Adonai (Pan). Do najbardziej rozpowszechnionych wyobrażeń o nadużywaniu Bożego imienia należy to, że Boże imię  nadużywa ten, kto je nadmiernie wymawia wtedy, gdy brak mu słów, naprzykład westchnienie, zawołanie czy coś podobnego. Nie chodzi ale tylko o samo wymówienie Bożego imienia jako takiego. Boże imię nadużywa i ten, kto o Bogu mówi „daremnie“, aczkolwiek Jego imię podczas tego wcale nie wymówi. Przykład możemy widzieć w pierwszym rozdziale proroctwa Sofoniasza. Bogu bardzo przeszkadza, kiedy Go ludzie podobnie jak mężczyźni jeruzalemscy z dwunastego wiersza odbierają nieprawdziwie – tutaj jak Tego, od kogo nie mogą oczekiwać żadnej korzyści bezpośredniej. Mówią: „Pan nie uczyni dobrze ani źle uczyni.”(Sof 1:12), co znaczy, że ze strony Boga nie można na nic oczekiwać – wprawdzie nic złego, ale równocześnie ani nic dobrego. A więc do nadużywania Boga i Jego imienia należy i to, kiedy ludzie mówią, że jest zbyteczne Bogu służyć, że to jest do niczego, że Bóg i tak nikomu niczego nie da itp.  Bóg ma zawsze w pierwszym rzędzie na myśli dobro człowieka (w żadnym przypadku nie złe). Już przed stworzeniem obmyślał dla niego dobre. Jest to Jego cecha, która przetrwała do dnia dzisiejszego. Dużo ludzi włącznie cieleśnie rozmyślających chrześcijan tak naprawdę w Bożą dobroć nie wierzy, i dlatego mówi o Bogu daremnie. Przyznają wprawdzie, że Bóg dla człowieka przygotował wieczne życie w niebie, ale jednocześnie przekonani są o tym, że muszą obejść się bez Bożego błogosławieństwa i zatroszczyć się
o siebie sami. Ludzie, którzy w taki sposób rozmyślają o Bogu, muszą tak jak mężczyźni z proroctwa Sofoniasza liczyć z niesprzyjającymi następstwami (Sof 1:13, 2M 20:7)
.
 Każdemu może się zdarzyć, że zwątpi w to, co się z nim albo około niego dzieje. Przytrafiło się to też Dawidowi, który należał do jednego z największych mężczyzn historii, kochał Boga i zawsze wywyższał Go. Nigdy ale nie miał wątpliwości co do Boga i Jego dobroci. Ze swym zwątpieniem zwierzył się Jemu
i zrozumiał rzeczy tak, jak są, szybko odwrócił się od złych myśli (Ps 73:13-24). Dla takiego człowieka, który o Bogu rozmyśla w podobny sposób jak jeruzalemscy mężczyźni „Sofonijasza”, istnieje tylko jedyne  możliwe rozwiązanie: zachować się tak jak Dawid. Zwierzyć się Bogu, zrozumieć prawdę i zmienić swoje przekonanie o Nim.
      

 

© Kościół Nowe Życie, wszystkie prawa zastrzeżone. Wszystkie opublikowane materiały chronione są prawem autorskim i korzystanie z nich możliwe jest wyłącznie za pisemną zgodą autora.