O Bożej dobroci

Mikuláš Török, 7.10.2007

Do Efezów 2:4-7 Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdziu, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, 5 I gdyśmy byli umarłymi w grzechach, ożywił nas pospołu z Chrystusem (gdyż łaską zbawieni jesteście)  6 I pospołu z nim wzbudził i pospołu z nim posadził na niebiosach w Chrystusie Jezusie, 7 Aby okazał w przyszłych wiekach ono nader obfite bogacwo łaski swojej, z dobrotliwości swojej przeciwko nam w Chrystusie Jezuse.

1.Mojżeszowa 1:1-10 Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię ... 10... I widział Bóg, że to było dobre.

Psalm 54:8 Tedyć dobrowolnie będę ofiarował, będę wysławiał imię twoje, Panie, przeto, że jest dobre.

Psalm 143:10 Naucz mię czynić wolę twoją, albowiemeś ty Bóg mój, duch twój dobry,niech mię prowadzi po ziemi prawej.

Psalm 119:39 Oddal ode mnie pohańbienie moje, którego się boję, bo sądy twoje dobre.

Psalm 119:65-72 Łaskawieś postąpił ze sługą twoim, Panie! według słowa twego ...
68 Dobryś ty i dobrotliwy, nauczże mię ustaw twoich ... 72 Lepszy mi jest zakon ust twoich, niżeli tysiące złota i srebra.

Jakub 1:17 Wszelki datek dobry, i wszelaki dar doskonały z góry jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany, ani zaćmienia na wstecz się wracającego.

Psalm 103:2 Błogosławże dusza moja Panu i wszystkie wnętrzności moje imieniowi Jego świętemu

Jeremiasz 3:12 Idźże i wołaj temi słowy ku północy a mów: nawróć się,odporna córko izraelska! Mówi pan a nie oburzy się twarz moja surowa na was, bom ja dobrotliwy, mówi Pan, a nie chowam gniewu na wieki.

Psalm 86:5 Boś ty, Panie, dobry i litościwy, i wielce miłosierny wszystkim, którzy cię wzywają.

Psalm 34:17 Ale oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy broją złości, aby wykorzenił z ziemi pamiątkę ich.

2 Do Tymoteusza 3:1-7 A to wiedz, iż w ostateczne dni nastaną czasy trudne. 2 Albowiem będą ludzie sami siebie miłujący, łakomi, chlubni, pyszni, bluźniercy, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, niepobożni, 3 bez przyrodzonej miłości, przymierza nietrzymający, potwarcy, niepowściągliwi, nieskromni, dobrych niemiłujący, 4 Zdrajcy, skwapliwi, nadęci, rozkoszy raczej
miłujący niż miłujący Boga, 5 którzy mają
kształt pobożności, ale się skutku jej zaparli, i tych się chroń.... 7 Które się zawsze uczą,a nigdy do znajomości prawdy przyjść nie mogą.

Dla naprawdę dobrego i pełnego życia z Bogiem konieczne jest wewnętrzne upewnienie o tym, że Bóg jest dobry. O tym, że wszystko, co pochodzi od Niego, jest dobre, i również o tym, że wszystko dobre, co znajduje się na Ziemi, pochodzi od Niego, a nie od kogo innego.
  Nie wystarczy dostrzegać tego tylko jako informacji – jest konieczne, by wierzący człowiek był pełen tej rzeczywistości, by na podstawie Pisma miał objawienie od Ducha Świętego, że Bóg jest zawsze tylko i jedynie dobry. Że również wszystko to, co zrobił, jest dobre, nawet jeśli chodzi o coś, co jest w oczach ludzi od pierwszego wejrzenia złe (potop, wygładzenie obywatel Kananu itp.). Człowiek, który wewnętrznie nie jest upewniony o Bożej dobroci, nie potrafi Bogu ufać i łatwo poddaje się wątpliwościom, czy słuszne jest Boga bezwarunkowo naśladować.  
Wszystko, co Bóg dla nas robi, wypływa z Jego miłości wobec nas (Ef 2:4-8) i – również z Jego dobroci.
Bóg jest dobry, Jego Duch jest dobry (Ps 143:10), Jego stworzenie jest dobre (Gen 1:1-10), nawet Jego imię jest dobre. (Ps 54:8). Dobre są też Boże sądy (Ps 119:39) i Jego zakony i ustanowienia.
Psalmista mówi o nich, że lepsze są niż „tysiące złota i srebra" (Ps 119:65-72). I tak dalej. Jakub oświadcza, że po prostu dobre wszystko, co od Boga pochodzi (Jak 1:17). Naprawdę ważne jest uświadomienie sobie i przyjęcie tego, jak doskonale jest Bóg dobry. I jest bardzo dobre być za to Jemu wdzięczny (Ps 103:2).   Poznanie Bożej dobroci prowadzi nas do pokuty. Chrześcijanin, który pewien jest Bożej dobroci wobec siebie, z pokutą nie zwleka - wie, że Bóg jest tak dobry, że każdemu, kto naprawdę odwróci się od wykonanego grzechu, przebaczy (Jeremijasz 3:12). Dzięki tej pewności człowiek pokutuje natychmiast, jak tylko uświadomi sobie, że zgrzeszył. Boża dobroć przejawia się wobec wszystkich ludzi, zwłaszcza tych, którzy wołają do Niego z prośbą o pomoc. (Psalm 86:5). Lecz Boża dobroć przedstawiana jest we współczesnym kościele dość często w przekręconej postaci, nieodpowiadającej prawdzie Pisma. Fałszywa interpretacja tego, że Boża dobroć jest tak nieograniczona, że Bóg przebacza wszystkim ludziom bez pokuty, prowadzi dużo chrześcijan do  niebezpiecznego dla życia stanu śpiączki, która powoduje przekonanie, że ich zbawieniu nie zagrozi  nawet ich grzeszne życie. Nawet wtedy, kiedy chodzi o grzech wskazany w Biblii. Lecz zbawienie takich ludzi jest poważnie zagrożone i bez pokuty będzie zgubione. Pismo bowiem wyraźnie mówi o tym, że wobec tych, którzy czynią źle, Bóg postępuje bezkompromisowo. (Psalm 34:17)! Taką pogardę Bożą dobrocią w kościele w ostatnich czasach opisuje Paweł w liście do Tymoteusza ( 2 do Tymoteusza 3:2-17).   Boża dobroć jest doskonała. Wewnętrzne zapewnienie jest jednym z podstawowych głazów życia z Bogiem. Lecz uczenie o uniwersalnej Bożej dobroci bez warunków jest fałszywe i prowadzi ludzi do potępienia.
© Kościół Nowe Życie, wszystkie prawa zastrzeżone. Wszystkie opublikowane materiały chronione są prawem autorskim i korzystanie z nich możliwe jest wyłącznie za pisemną zgodą autora.